برو خود را نکو کن

نازک اندیشی سروده:

 

ای که مایوس از هر سویی بسوی عشق روکن

                        قبله ی دل هاست اینجا هرچه خواهی آررو کن

تا دلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید

                       حال ما خواهی اگر، از گفته ما جستجو کن

چرخ کجرو نیست، نو کج بینی ای دور از حقیقت

                        گر همه کس را نکو خواهی، برو خود را نکو کن